Hastane Günleri...

Uzun zamandır ortalarda yoktum neler yaptığımı paylaşayım istedim. Sıkılmazsanız sonuna kadar okuyun... 

Bir süredir çevremde gördüğüm ateşli mikrobik hastalık bizim aileye de bulaştı. Öyle ki  Çağatay’ım hastanede 5 gün yattı. 4-5 gün antibiyotik iğne yemesine rağmen ateşini 39’un altına düşüremeyince gece yarısı Behçet Uz Çocuk hastanesinin yolunu tuttuk. Damar yolundan   antibiyotik almasına karar verdiler .  Allah dermansız dert vermesin çok zor günler geçirdik. Arkasından eşim ,sonra Mert ve ben…

Hastane günlerimden biraz bahsetmek istiyorum. Çünkü hani derler ya Allah ne düşürsün ne muhtaç etsin aynen öyle…

Behçet Uz Çocuk hastanesinde bütün hemşireler , doktorlar çok ilgili. Bebeklerin tırnaklarını kesme işi bile hemşirelere  ait. Yarım saatte bir gece gündüz farketmez ateş kontrolü yapılıyor. Günlük ütülenmiş çarşaf değişimi ,oda temizliği (duvarlar dahil silinmesi)  takdire değerdi… ( Bazı hemşireler çok sinirli gerçi de neyse... )

 Fakat eski bir hastane olduğu için eksikleri çok fazla tabi ki… Aynı odada 3 kişi kalınıyor, tek kişilik odalarda daha riskli hastalar kalıyor. Ama aynı odada kalanların birbirine bulaşması riski çok fazla.

Odalarda klima var ve anneler hiç kimseyi hatta çocuklarını düşünmeden klimaları açıp odayı buz gibi yapabiliyorlar(merkezi ısıtma soğutma şart) .  Ha klima demişken odalarda televizyon ve klima var. Ama kumandaları yok. Anneler kumandaları saklıyorlar çocuklarına çizgi film izletebilmek için… ne diyeyim ilginç ??? Yani kumanda mafyası türemiş :))

Yemek taşeron firma tarafından veriliyor öğle ve akşam yemeği aynı, hiç taze ekmek gelmiyor. Çocuklara uygun yemek genelde olmuyor. 

Bütün anneler benim gibi birkaç günlüğüne kalmıyor hastanede tabi… Allah şifa versin 2-3 aydır orada kalanlar, Şanlıurfa’dan bile sevk edilen hasta vardı. Banyo ve çamaşır olayı büyük problem.  İkisi de aynı yerde yapıldığı için problem benim bulunduğum katta ( Süt-2 servisi) banyonun kilidi yoktu iple bir çiviye bağlanmış.  Çamaşır makinesi olmadığı için leğenlerde yıkama yapılıyor. Derme çatma paslı askılarda balkonda kurutuluyor.  Çocuklara ayrı tuvalet yoktu. Annelerde dikkatsiz olunca ortak kullanılan tuvaletler çok pis olabiliyor.

         Hastanede öncelik çocuğun sağlığına kavuşmasıdır. Tabi ki lüks ihtiyaçlar beklenmez  Ama burada lüks değil zorunlu gereksinimler vardı.

Her hastayı bir pratisyen doktor alıyor gün boyunca kontrol ediyor. Başlarında da bölüm başkanları uzman doktorlar  var. Sabah saat 10 gibi 8-10 kişilik doktor gurubu vizite çıkıyorlar. Oda oda gezip hastaları kontrol ediyorlar. O kısmı komedi işte… Çünkü hasta ve annesini odadan çıkartıp boş yatağa yorum yapıyorlar :)  ne mantığı var anlayamadım.  Madem çocuğu görmeyeceksiniz toplantı odanızda konuşabilirsiniz. Hemşireler önden odanızı topladınız mı dağınık olmasın diye bir kaç defa uyarıda bulunuyorlar ... Çocuğunuz hakkında bilgiyi pratisyenden sorarsanız öğrenebiliyorsunuz …

           Daha neler neler ....

           Sözün özü

           Allah kimseyi hastaneye düşürmesin , çocuklarımızla bizi sınamasın inşallah 

     “Evlat kokusu Cennet kokusundandır. Hayırlı evlat dünyada nur, âhirette sürurdur.”   Hz. muhammed (s.a.v.)

Çağatay yan odadaki kadınları gözetlerken... :)

Oda arkadaşımız Çiya ile Çağatay oyun oynuyor...

Artık 4. gün koridorda helikopterle gezebiliyoruz.. Hemşireler ne kadar odalara sokmaya çalışsa da yapacak bir şey yoktu. Oyun odası tarzında bir yer olmadığı için...

Bu arkadaşımız da uzun süredir kalanlardan. Kattaki bütün haberleri kendisinden alıyorduk...